معنی تقرب داشتن در لغت نامه دهخدا

محرم بودن. (ناظم الاطباء). نزدیکی داشتن. قرابت: هرچند آن بر هوای پادشاهی بزرگ کردندو تقربی داشتند بزرگ. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 248).، بدر خدای قربی طلب ای ضعیف همت، که نمانداین تقرب که به پادشاه داری.، سعدی.، رجوع به تقرب و دیگر ترکیبهای آن شود

معنی تقرب داشتن در فرهنگ لغت هوشیار

نزدیکی داشتن نزدیک بودن

معنی تقرب داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

تقرب داشتن

لغت نامه دهخدا

تقرب داشتن

فرهنگ لغت هوشیار

مقرر داشتن

برقرار کردن، معین کردن، مقرر کردن

فرهنگ فارسی عمید

تصرف داشتن

(نَ تَ)

مالک بودن. بدست آوردن. قدرت داشتن. (ناظم الاطباء) :
تصرف در مزاج عالم از فیض سخن دارم
چراغی کرده ام روشن که در هر انجمن دارم.
ناصرعلی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تعجب داشتن

(نَ دَ)

تعجب کردن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعجب کردن شود

لغت نامه دهخدا

تبرا داشتن

(رَ غَ)

بیزار بودن. بیزاری جستن:
یاران شدند آتش سخن کاین چیست کار آب کن
نوروز نو زآب کهن خط تبرّا داشته.
خاقانی.
رجوع به تبرّا و تبرؤ و دیگر ترکیب های آن شود

لغت نامه دهخدا

مقرر داشتن

نشناختن، گر بشایستی که دین را گستریدی هر خسی کردگار اندر جهان پبغمبری ننشاختی (ناصر خسرو) فرمودن هر نیزاندن تعیین کردن برقرار کردن: (... برحسب شریعت غرای محمدی. . جزیه بر تو مقرر دارم و ولایت تو بتو باز گذارم) (ظفرنامه یزدی. چا. امیرکبیر 372: 2)

فرهنگ لغت هوشیار

تقدم داشتن

پیش بودن جلو بودن

معنی تقرب داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما